Daar stonden we dan, het verlof in zicht, op een vrijdagavond in juni om samen één jaar inzet en strijd voor “ons” Citadelpark te vieren.  Wijnen uit alle windstreken op één van de twee roze picknick tafels en  iets zout en zoet om te knabbelen.  Geen auto’s op de afgeschafte parking.   De kinderen konden fijn  voetballen of fietsen rond de feesttafel. En dan gebeurde het !  Terwijl we ons daar vrolijk maakten om zoveel park zonder auto’s, schoof daar tergend traag toch een vierwieler richting vroeger casino.  Daar stonden nog enkele vuilniscontainers van één of ander event ,  vergeten door Ivago.  En ja, daar werd dan rustig gesluikstort onder het feestend oog van het Buurtcomité.   We geloofden onze ogen niet.

Maar omdat we toch al in  feeststemming waren, hebben we  nog eens fijn getoast op al die andere dingen waar we nog moeten voor gaan  : de parking echt weg en afgesloten,  minder beton op de grond, de kale vloerplaat van de afgebroken hal die daar blijft liggen, de camions die zij het  minder talrijk blijven komen, enz.

Santé en tot de volgende vergadering !